پست های هوایی و مقایسه آن با پست زمینی – مزایا و معایب

پست های هوایی مجموعه ای از تجهیزات مشتمل بر ترانسفورماتور،  سکسیونر، تابلوی فشار ضعیف ، کات اوت فیوز، برقگیر و … است که در هوای آزاد و بر روی پایه نصب می گردد. پست های هوایی به فیدر های فشار متوسط وصل می شود و ولتاژ فشار متوسط را به ولتاژ مصرف کاهش می دهند.سطوح ولتاژی فشار متوسط در شبکه برق ایران 11، 20، 33 کیلو ولت می باشند که گستردگی شبکه 20 کیلو ولت در سطح کشور بیشتر و سطوح ولتاژی 11 و 33 کیلو ولت در چند شهر جنوبی کشور کاربرد دارند.سطوح ولتاژی فشار ضعیف (ولتاژ مصرف) در شبکه برق کشور (380-400) ولت سه فاز و (220-231) ولت تک فاز است.

چنانچه افزایش نصب پست های هوایی باعث گسترش بهینه شبکه های فشار متوسط شود می تواند مزایایی از قبیل کاهش اقتصادی تلفات، رفع مشکل ناشی از عدم تعادل جریان در فیدر های فشار ضعیف طولانی، امکان متعادل سازی بار ترانسفورماتورها به دلیل کاهش تعداد مشترکین تحت پوشش هر ترانسفورماتور، کاهش چشمگیر هزینه های مربوط به تعمیر و نگهداری فیدرهای فشار ضعیف، افزایش کیفیت برق با جداسازی مشترکین، رفع مشکلات افت ولتاژ در فیدرهای فشار ضعیف طولانی و کاهش انتشار اختلالات را دربر دارد. البته استفاده مناسب از شبکه فشار ضعیف نیز مزایایی از جمله رفع مشکلات حریم موجود در شبکه های فشار متوسط، افزایش قابلیت اطمینان شبکه از طریق امکان انجام مانور در سطح فشار ضعیف، افزایش ضریب بهره برداری ترانسفورماتورهای شبک از طریق ایجاد پوشش موثر در ناحیه سرویس دهی ترانسفورماتور، افزایش زیبایی شهری از طریق کاهش تعداد ترانسفورماتورهای منصوبه و پایین بودن هزینه های احداث در مقایسه با شبکه های فشار متوسط را دربر دارد. پست های هوایی در مقایسه با پست های زمینی دارای مزایا و معایبی هستند که در جدول (1) به آن پرداخته شده است.